بررسی نقش سلول های استرومایی نیچ جفت در تکثیر سلولهای بنیادی خونساز در محیط کشت

فراوانی کم سلول های بنیادی خونساز در خون بندناف، مهمترین فاکتور محدود کننده استفاده از این منبع در پیوند می باشد. پیوند توام سلول های بنیادی خونساز حاصل از بافت جفت با سلول های خون بندناف همان نمونه می تواند راهکار مناسبی برای افزایش این سلول ها باشد. لذا در این مطالعه ابتدا با استفاده از روش آنزیمی حداکثر سلول بنیادی خونساز و استرومایی موجود در بافت جفت استحصال و خصوصیات این سلول ها بررسی شد. سپس آشیانه های جفتی سلول های بنیادی خونساز با استفاده از داربست نانو ساختار پوشیده شده با کلاژن در محیط کشت شبیه سازی و میزان تکثیر سلول های استحصال شده، در این آشیانه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج فاز اول این مطالعه این مطالعه نشان داد که 6/0±02/6 درصد سلول های استحصال شده از بافت جفت سلول های cd34+ بوده که توانایی تشکیل انواع کلونی های خونساز را دارا بودند. همچنین از کشت سلول های حاصل از جفت، سلول های چسبنده استرومایی با ویژگی سلول های بنیادی مزانشیمی به دست آمد. نتایج فاز دوم که به بررسی تکثیر سلول های بنیادی خونساز در آشیانه های شبیه سازی شده پرداخت، نشان داد که اگرچه تکثیر سلول های استحصال شده از بافت جفت در آشیانه تولید شده، با افزایش 6/3 برابری آنها همراه بود اما پتانسیل کلون زایی سلول های تکثیر شده نسبت به قبل از تکثیر کاهش معناداری پیدا کرد (0001/0>=value p). هم چنین درصد سلول های بنیادی خونساز پس از تکثیر افزایش یافت اما این افزایش معنادار نبود (05/0<value p). با توجه به کاهش کیفیت سلول های بنیادی خونساز حاصل از بافت جفت حین کشت، به نظر می رسد استفاده مستقیم از این سلول ها، روش موثرتری نسبت به تکثیر آنها باشد که البته این امر مستلزم ارائه روشی کم هزینه برای جداسازی سلول های بنیادی خونساز و استرومایی از تمامی بافت جفت می باشد.